Essay 7 – Parijs is een hedendaagse attractie rijker

Vorige week werd het particulier museum Fondation Louis Vuitton in Parijs geopend. Er is kritiek en bewondering, maar vooral: trots.

Ik reageer op het artikel; Blingpaleis of architectonische triomf? Door: Peter Giesen 3 november 2014, 09:58

Vanaf vorige week is Fondation Louis Vouttion open voor publiek. In het particuliere museum is vanaf heden moderne kunst te zien. Het flamboyante gebouw is door architect Frank Gehry ontworpen, in opdracht van Bernard Arnault. De man achter het luxe merk Louis Voutton Moët Hennessy. Tevens met zijn geschatte vermogen van
21 miljard de rijkste man van Frankrijk. Bewonderaars van Fondation Louis Vouttion spreken met volle lof over de nieuwste aanwinst in Parijs. Tegenstanders spreken over een blingpaleis voor de Franse miljardair. Maar wat vind ik eigenlijk van dit staaltje nieuwe architectuur?

Om eerlijk te zijn moet ik bekennen dat de opening van Fondation Louis Vouttion mij even is ontgaan. Het is dat ik opzoek ging naar een artikel om een reactie op te geven, maar anders was de nieuwste trekpleister van Parijs nog niet bij mij in beeld geweest.

Wanneer ik op het artikel stuit, scrol ik het artikel vluchtig door. Het besproken onderwerp; architectuur, spreekt mij aan. Daar heb ik tot nu toe nog niet over geblogt. Naast dit nieuwe onderwerp, is het ook de foto van Frank Gehry die mijn aandacht trekt. Op de afbeelding is te zien hoe de architect op leeftijd door ergernis zijn middelvinger opsteekt. Later blijkt dat deze uiting bedoeld was voor een journalist, die tijdens een persconferentie Frank’s ontwerp voor Fondation Louis Vouttion betichte van ‘spekarchitectuur’.

Dit in tegenstelling tot de Vanity Fair. Vol lof hebben zij geschreven over Fondation Louis Vouttion. Volgens het Amerikaanse magazine lijkt het op niets wat Parijs eerder heeft gezien.[1] Ook in de Franse mainstreammedia overheerst het gevoel van trots. Met het onlangs heropende Mussée Picasso en het nieuwe hedendaagse museum is de hoofdstad van Frankrijk weer twee trekpleisters rijker. Iets wat Parijs kan gebruiken als we critici mogen geloven, want de stad van de liefde zou niet dynamisch genoeg zijn.

Eigenlijk blijkt het vooral architectuurcritici te zijn, die het gebouw van glas en een dynamische constructie niet omarmen. Zo meende Oliver Wainwright in The Guardian dat Fondation Louis Vouttion typisch het resultaat is van wanneer men veel geld tot beschikking heeft. De functionaliteit van het museum zou totaal ontbreken. Volgens hem kent het gebouw veel loze ruimte. Slechts 3.850 vierkante meter van de 11 duizend vierkante meter kan worden benut voor exposities. Vanuit dit perspectief lijkt het gebouw eerder als blingpaleis te dienen voor de rijkste man van Frankrijk en niet te functioneren als museum.

Maar wat vind ik eigenlijk van het nieuw staaltje architectuur in Parijs? Zo op het eerste gezicht maakt het Fondation Louis Vouitton veel indruk op mij. De vormen, het lijnenspel en de materialenkeuze dragen bij aan een spectaculair gebouw. Door de zogenaamde zeilen van glas, doet het mij laten denken aan; Ciudad de las Artes y las Ciencias in Valencia.

Ciudad de las Artes y las Ciencias

Museum Fondation Louis Vuitton

De moderne uitstraling van Fondation Louis Vuitton sluit goed aan op de functie van het gebouw. Het publiek zal er namelijk hedendaagse kunst te zien krijgen. De uitstraling van het museum dient naar mijn idee als een amuse. De zintuigen van de bezoekers zijn al geprikkeld voordat men entree maakt in het museum. Ik snap dan ook heel goed dat er met veel lof over het werk van Frank Gehry gesproken en geschreven wordt.

Anderzijds kun je jezelf afvragen of Fondation Louis Vouitton niet een stoute jongensdroom van Bernard Arnault is geweest. Die puur is verwezenlijkt door één van werelds beste architecten een leuk geldbedrag aan te bieden. Heeft Frank Gehry niet gewoon puur zijn naam verkocht aan een ontwerp? En zo ja, is dat dan zo erg? Dat weet ik zo net nog niet. Misschien moeten we koesteren dat Europa er een nieuwe kunstinstelling bij heeft? Een plek waar toeristen, families, verliefde stelletjes en schoolkinderen kunnen leren en genieten van hedendaagse kunst. Als beeldende docent in opleiding zie ik dit graag.

Hoe je het nu went of keert. Of je jezelf aansluit bij de voor of tegenpartij. Parijs heeft er een hedendaagse attractie bij. In de toekomst zullen we Fondation Louis Vouitton terug zien in het welbekende rijtje met het Louvre, Centre Pompidou en de Eiffeltoren. De eerst volgende keer dat ik in Parijs ben, breng ik een bezoekje aan Fondation Louis Vouitton. Het gebouw weet mij al te prikkelen via het computerscherm. Moet je nagaan wat het met mij doet als ik voor het gebouw zal staan. Ongeacht dat het museum mede mogelijk is gemaakt is door een Franse miljardair en mijn entreegeld wellicht zal verdwijnt op zijn bankrekening. Ben ik gewoon blij dat mensen die dan toch teveel geld hebben, het willen investeren in kunst. Dat ze er zelf dan ook een beetje aan verdienen of zichzelf ermee op de kaart zetten neem ik dan maar voor lief.

Bronnen tekst
http://www.volkskrant.nl/buitenland/blingpaleis-of-architectonische-triomf~a3781536/

Bronnen afbeeldingen
1) http://www.volkskrant.nl/buitenland/blingpaleis-of-architectonische-triomf~a3781536/
2) http://commons.wikimedia.org/wiki/File:La_Ciudad_de_las_Artes_y_las_Ciencias_de_Valencia.jpg
3) http://www.volkskrant.nl/buitenland/blingpaleis-of-architectonische-triomf~a3781536/
4) http://www.keepcalm-o-matic.co.uk/p/keep-calm-and-i-love-paris-31/

Voetnoot
[1] Tijdschrift Vanity Fair

Advertentie